Zazwyczaj jest tak nazywane pierwszych kilka spotkań ( pierwsze do kilku kolejnych), na którym zbierany jest dokładny wywiad dot. Pacjenta. Jest to czas rozpoznania problemu, zarysowania ogólnej sytuacji życiowej osoby zgłaszającej się po pomoc, wzajemnego poznania się, określenia celu terapeutycznego oraz weryfikacji diagnostycznej. Jest to czas, kiedy osoba, która przychodzi na spotkanie, może również zapytać o formy pracy terapeuty, jego doświadczenie, kwalifikacje. To co jest bardzo ważne: może poczuć atmosferę panującą w gabinecie i ocenić, czy czuje się komfortowo i bezpiecznie. W trakcie pierwszych konsultacji omawiane są także warunki współpracy : czas sesji, koszt, częstotliwość spotkań ect. Wszystko to służy wzajemnemu poznaniu, wstępnej diagnozie problemu i ustaleniu ważnych kwestii.
Jest to czas właściwej pracy nad tym, co stanowi źródło problemu, trudności czy dyskomfortu. Jest to czas regularnych sesji których częstotliwość jest ustalana w trakcie pierwszych konsultacji z uwzgloędnieniem systematyczności nie mniejszej niż jeden raz w tygodniu. W trakcie trwania terapii istnieje możliwość by poznać psychikę konkretnego Pacjenta, jego wewnętrzne konflikty, mechanizmy funkcjonowania, zasoby i deficyty oraz dotrzeć do prawdziwych źródeł doświadczanych problemów by następnie pomóc Pacjentowi je nazwać i przepracować.
Nastolatki to szczególnie ważni pacjenci. Przechodzą przez trudny okres zasadniczych zmian, zarówno pod względem biologicznym, fizycznym, emocjonalnym czy psychicznym. Czasem powoduje to szereg trudności, jakie mogą wystąpić w procesie dorastania. To, co może zwrócić uwagę i sugerować potrzebę wsparcia to m.in. niezrozumiałe zachowania nastolatka, brak możliwości nawiązania komunikacji z rodzicami, utrzymujący się spadek nastroju, myśli samobójcze, zachowania ryzykowane w tym nadużywanie alkoholu czy substancji psychoaktywnych.
Jest to forma wsparcia, która ma na celu natychmiastową pomoc w nagłych, znaczących, kryzysowych, szczególnie trudnych sytuacjach, która zapobiega pogłębieniu się objawów związanych z doznaną traumą. Najczęściej są to sytuacje żałoby, straty, śmierci bliskiej osoby, wypadku, rozwodu, a także doznawanej przemocy. Interwencja kryzysowa skupia się wokół wydarzenia powodującego kryzys, jest działaniem krótkoterminowym i ma na celu przywrócenie równowagi i odzyskanie utraconych zasobów po przebytym kryzysie